Vegamerkjavélar eru tæki sem setja merkingar á vegi, svo sem línur, örvar, tákn o.s.frv. Þau eru notuð til umferðarleiðsagnar, öryggis og skreytingar.Vegamerkingarvélar geta notað mismunandi gerðir af efnum, svo sem hitaplasti, köldu málningu, kalt plasti o.fl. Línuþykktin getur verið breytileg frá 1 mm til 4 mm eða meira, allt eftir efni og notkunartækni.

Einn af þeim þáttum sem hafa áhrif á línuþykktina er skriðkassinn eða teningurinn.Þetta er sá hluti vélarinnar sem mótar efnið í línu þegar það er pressað úr katlinum eða tankinum.Skriðkassinn eða teningurinn er með opi sem ákvarðar breidd og þykkt línunnar.Með því að stilla opnastærð er hægt að breyta línuþykktinni.Til dæmis mun minni op framleiða þynnri línu en stærri op mun þykkari línu.

Annar þáttur sem hefur áhrif á línuþykktina er hraði vélarinnar.Því hraðar sem vélin hreyfist, því þynnri verður línan og öfugt.Þetta er vegna þess að efnisflæðishraðinn er stöðugur, en fjarlægðin sem vélin tekur á einni tímaeiningu er breytileg.Til dæmis, ef vél hreyfist á 10 km/klst. og setur 10 kg af efni á mínútu, verður línuþykktin önnur en þegar hún hreyfist á 5 km/klst. og beitir sama magni af efni á mínútu.

Þriðji þátturinn sem hefur áhrif á línuþykktina er hitastig efnisins.Hitastigið hefur áhrif á seigju og vökva efnisins sem aftur hefur áhrif á hvernig það dreifist á vegyfirborðið.Hitaplastefni þarf til dæmis að vera hitað upp í háan hita (um 200°C) til að verða fljótandi og flæða mjúklega í gegnum skriðkassann eða mótið.Ef hitastigið er of lágt verður efnið of þykkt og erfitt að pressa út, sem leiðir til þykkari og ójafnari línu.Ef hitastigið er of hátt verður efnið of þunnt og rennandi, sem leiðir til þynnri og óreglulegrar línu.

Til að draga saman, vegamerkingarvélar geta stillt línuþykktina með því að breyta stærð skurðarkassa eða deyjaopnunar, hraða vélarinnar og hitastig efnisins.Þessa þætti þarf að vera í jafnvægi og kvarða í samræmi við forskriftir og kröfur hvers verkefnis.